Έκτακτη Ανάγκη

Η πανδημία απέδειξε ότι μπορούμε

Στην αναμονή νέας επικείμενης ακραίας κακοκαιρίας, οι αλλεπάλληλες και πρωτοφανείς σε μέγεθος φυσικές καταστροφές έχουν ωθήσει όλους μας να συζητάμε λίγο ή πολύ για την κλιματική αλλαγή, για το πόσο επηρεάζει πλέον τις ζωές μας και πόσο απειλεί το μέλλον μας και κυρίως το μέλλον των παιδιών μας.

Ίσως είμαστε έτοιμοι πια να αποδεχτούμε μία πραγματικότητα, την οποία η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα έχει επισημάνει κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια: ο πλανήτης βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και θα πρέπει όλοι να δράσουμε άμεσα για τη θεραπεία του, ώστε να συνεχίσει να είναι εφικτή η επιβίωση του ανθρώπινου είδους σε αυτόν.

Επίσης θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η κλιματική αλλαγή είναι ένας μόνο από τους πολλούς κινδύνους που θέτουν τον πλανήτη μας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Εννέα είναι οι παράγοντες, τις επιπτώσεις των οποίων μετρούν οι επιστήμονες για να αξιολογήσουν την κατάσταση της Γης, όλοι σχετιζόμενοι με την ανθρώπινη δραστηριότητα και όλοι αλληλεπιδρώντες μεταξύ τους:

- κλιματική αλλαγή

- έκλυση διοξειδίου του άνθρακα

- βιοποικιλότητα

- χημική ρύπανση

- αλλαγές στους τρόπους χρήσης της γης και του νερού

- παρουσία αζώτου και φωσφόρου

- οξίνιση των οκεανών

- παρουσία αερολυμάτων στην ατμόσφαιρα

- καταστροφή του όζοντος.

Στους 6 πρώτους από τους 9 έχουμε ξεπεράσει ήδη το όριο κινδύνου.

Στην κλιματική αλλαγή καθοριστικός είναι ο ρόλος που παίζει η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, αλλά και η αναλογία της ενέργειας που απορροφά ο πλανήτης από το ηλιακό φως και της ενέργειας που χάνει.

Ενώ το όριο ασφαλείας για το διοξείδιο του άνθρακα είναι 350 ppm (parts per million), η συγκέντρωσή του στην ατμόσφαιρα είναι 417 ppm.

Η φωτοσύνθεση, που αποτελεί πρωτογενή μορφή παραγωγής ενέργειας, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ακεραιότητας των οικοσυστημάτων, έχει μειωθεί σημαντικά, καθώς το 30% των φυτών το καταναλώνουμε ως τροφή, τη στιγμή που πριν τη βιομηχανική επανάσταση το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 2%. Τα είδη ζώων υπό εξαφάνιση αυξάνονται με εκατονταπλάσιο ρυθμό συγκριτικά με την προ-βιομηχανική περίοδο.

Μόλις το 60% των δασικών εκτάσεων έχει διασωθεί από την ανθρώπινη επέλαση, τη στιγμή που για την επιβίωση του πλανήτη -ή για την ακρίβεια την επιβίωση του ανθρώπινου είδους στον πλανήτη- το ποσοστό αυτό θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 75%, ενώ οι διαθέσιμες ποσότητες νερού τόσο επάνω όσο και κάτω από το έδαφος μειώνονται διαρκώς.

Το άζωτο και ο φώσφορος περιέχονται στα λιπάσματα, που χρησιμοποιούνται στις αγροτικές καλλιέργειες σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες. Μεγάλες ποσότητες επικίνδυνων χημικών, όπως το DDT και τα PFAS απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, χωρίς να ελέγχονται για τη ζημιά που προκαλούν. Μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 80% των χημικών που χρησιμοποιούνται δεν περνούν από κάποιο έλεγχο.

Με λίγα λόγια, με την αλόγιστη κατάχρηση των πόρων του πλανήτη και τους μεγάλους όγκους «βρωμιάς» με τους οποίους τον κατακλύζουμε, έχουμε ξεπεράσει τα όρια αντοχής του και πολύ σύντομα θα τον καταστήσουμε ανίκανο να συντηρήσει οποιαδήποτε μορφή ζωής, εκτός αν…

Εκτός αν δράσουμε άμεσα, όλοι, κράτη, επιστημονική κοινότητα, επιχειρήσεις, πολίτες, πέρα από μικροσυμφέροντα και κοντόφθαλμες πολιτικές, χωρίς να σκεφτόμαστε το κόστος.

Για να φέρουμε ένα παράδειγμα, που μπορούμε όλοι να κατανοήσουμε, την εποχή της πανδημίας ο πλανήτης είχε μπει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και παρά τις τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις, αποφασίστηκαν lockdowns, οι επιχειρήσεις είχαν σταματήσει να λειτουργούν, οι πτήσεις ακυρώνονταν, δεν κυκλοφορούσε στο δρόμο άνθρωπος. Ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου, οπότε όλοι συμμορφωθήκαμε, χωρίς να αναλογιζόμαστε το κόστος. Το ίδιο ακριβώς ισχύει τώρα και για τον πλανήτη και γι’ αυτό πρέπει όλοι να συμμορφωθούμε και να πράξουμε ανάλογα.

ΟΛΟΙ! ΆΜΕΣΑ!!!

ΚΠ